miércoles, 26 de agosto de 2009

FALSO AMOR

Después de un camino de reflexión y una vuelta llena de nuevos proyectos han llegado las sensaciones externas. Es increíble lo que la gente desde su butaca confortable puede dar de sí. Hasta las personas que jamás pudieron mirarse al espejo porque su rostro nunca saldría reflejado en el son capaces de opinar en cuestiones que ellos ni en los mejores de sus sueños han sido capaz de hacer solos en su vida. Pero la cuestión es opinar y no solo eso, si no criticar, juzgar y si es malmeter pues mejor que mejor. No miran ni un solo momento el daño que pueden estar haciendo, ni a quien, ya no es solo a mi persona si no a la persona que comparte mi vida. Pero veo que hay gente, que no solo es incapaz de ver sus errores si no que repite los mismos. Entonces quien es el que realmente a perdido el tiempo, quien es el que realmente no ha sido capaz de concluir algo en su vida. Solo sé, que yo sí que vengo con la lección aprendida, que no he perdido el tiempo, que sí que lo perdí durante unos meses de cautiverio de mi mente y que si ya retrate a muchos ejemplares a día de hoy otras tantos se han retratado ellos mismos. Solo sé que por kilómetros andados deje el rencor, pero no olvide el dolor. Solo sé que este último año enseñe unas cartas y fueron pisoteadas. Solo sé que a partir de mi vuelta todo es diferente. Solo sé que a partir de ahora volveré a poner a cada uno en su lugar de donde nunca tuvieron que salir. Solo sé que cuando no hay amor no hace falta que se fabrique uno falso porque este produce más dolor. Solo sé que no tengo que justificarme porque si tengo que ser criticada lo seré igualmente. Solo sé que cuando alguien no quiere entender nunca lo hará. Solo sé que he vuelto, que empiezo a ser YO, y el que no sepa respetarme tampoco será respetado por mí.

38 comentarios:

Anónimo dijo...

Me quedo con la frase, de no tener que justificarse... ante nadie, totalmente cierto. Uno es como es, y está con quien quiere y no debe justificarse ante nadie..
Besicos

Lunaria dijo...

Coincido con Silvia. Las personas que realmente te quieren y aprecian, seguirán. Y las otras, pues si no le gustan lo que hay con tal de marcharse tienen bastante. Mejor lejos.
Besitos preciosa.

FAIL dijo...

Sabes Anna? Tu tendrás o habrás tenido problemas de autoestima y todo eso, pero no te das cuenta de que eres muy valuosa realmente. Yo personalmente aprendo de ti. eres clara en tus reflexiones, sincera y transparente. No hay mucha gente como tú y por eso me ilusiono cuando veo una entrada tuya.

Sigue así, animos.

Muchos besos

Mariluz GH dijo...

¡¡¡Bienvuelta!!! síííí...
y con olores frescos
y con energías renovadas
y con la mirada transparente
¡valiente vuelves!
un beso a compartir
o no, como quieras)

Paquita Pedros dijo...

Hola cielo me gusta tu nueva actitud asi me gusta que seas valiente ante todo preciosas palabras
un beso

Evohé Mar dijo...

¡¡¡¡¡BRAVOOOOOO!!!! TU SI QUE VALES .....Y EL QUE NO SE DE CUENTA , PUES QUE LE DEN.....GRACIAS POR VOLVER,POR COMPARTIR, POR SE UNICA, POR QUERERTE, POR LUCHAR, POR ENCONTRARTE, POR....¡TODO!NO TE PUEDES NI IMAGINAR TODO LO QUE TRASMITES... SE FUERTE Y RECIBE TODO MI APOYO Y MI CARIÑO.BESOS GUAPA.

MFe dijo...

Anna, y yo me alegro de tu vuelta, y de que seas TU, que eres lo más importante.
Como bien dices "cuando alguien no quiere entender, nunca lo hará".

Un beso fuerte!!!

José Alberto Caja dijo...

Me quito en sombrero ante estas palabras. Muy ciertas. Muy buenas. Muy cercanas.

un abrazo

Meiguiña dijo...

Ole, ole y ole, muy cierto todo lo que dices.

Me alegra que en el camino te hayas encontrado. Bienvenida de nuevo a la blogosfera.

Solo sé que he vuelto, que empiezo a ser YO, y el que no sepa respetarme tampoco será respetado por mí.ME ENCANTA.

Moitos bicos guapa

Berta dijo...

Penso que hi ha determinades persones que tenen la sort "o no" de tenir una vida planera, còmoda i plena de facilitats i si en algún moment no ha estat així, ja no se'n recorden.
Aquestes persones viuen en els seus món se "yupi" i no s'adonen de qui tenen aprop, xq se suposa que la gent que tenen aprop ha de viure també en els seus móns. El més sorprenent d'aquest tipus de persones és que es preocupen CEGAMENT per gent que aparentment està desvalguda i això els fa sentir que tenen un cor enorme i que són tant i tant bons. El més trist d'aquests éssers és que fan MAL, molt MAL i no se n'adonen, xq s'ATREVEIXEN a opinar de coses que NO ENTENEN o que no es preocupen per entendre, i com molt bé dius tú, no només opinen sinó que també s'atreveixen a JUTJAR i això és molt pitjor...
Com pots veure, aquest tema m'ha "tocat" i no pararia d'escriure...
EM SEMBLA GENIAL EL QUE HAS ESCRIT I EM SEMBLA FANTÀSTIC QUE TORNIS A SER TUUUUUUUUUUU...

FELICITATS DE TOT COR!!!!

Natalia Astuácas dijo...

Anna holaaaaaaaaaaaaaa, un fuerte abrazo.
Espero estés bien, cuidate mucho sí, te dejo un abrazo.

Alma Mateos Taborda dijo...

Encontrarte a ti misma es lo único que vale. Eres muy valiosa, muy talentosa, me encantó lo que has escrito. Solo debes quedarte con quienes te quieran de verdad, lo demás no debe importar. Besitos!

Susi DelaTorre dijo...

Bienvenida y me alegra que hayas tomado fuerzas y decisiones.

Saludos!

LORDS de Ecuador dijo...

Volvistes...se te extraño un monton...no nos vuelvasa abnadonar...

besos

Anónimo dijo...

Tu escrito es impactante, refleja claramente a una persona que se mira a si misma, sin miedos, sin temores, alguien que se enfrenta a la vida con valentía y amor.

Me quedo con esta maravillosa frase que fue la que más hondo caló en mi corazón... "Solo sé que cuando no hay amor no hace falta que se fabrique uno falso porque este produce más dolor."


Besitos y bienvenida!

Anónimo dijo...

Me ha gustado mucho tu forma de ver la vida.
Trataré de pasarme más seguido.
¡Un abrazo de Panamá!
David…

Paull dijo...

A vida não espera por ti tens que a viver Beijos Paull

Ela dijo...

una buena forma de comenzar de nuevo!!
saludos

Leonel dijo...

Me encanta lo que escribes, irradias intensidad, das una nueva visión a estos lugares sin luz ni sombra

CISNE dijo...

gracias por darme la bienvenida...pero ya estamos aqui mas o menos para darle a la tecla...
tu entrada me hace pensar que aunque tengas recuerdos malos...eso debes dejarlo atras...pensar adelante y en los buenos recuerdos,que tambien puedes recordar...tendras mas paz y alegria
besos

CISNE dijo...

enhorabuena por tu decision..adelante

Nancy dijo...

Siempre que vengo a tu blog me asusto de ver tanto paralelismo entre lo que vives y lo que yo he vivido.
Bienvenida TU, se te saluda con un gran apapacho.
Gracias por tus visitas y comentarios. Aún no me pongo al día con tu blog, pero sigo leyendo en silencio.

VERONICA dijo...

Hola Anna!!

No me importa como vuelvas, solo eso que vuelves...ya se te echaba de menos.

Un besote.

Conxa dijo...

anna, has vuelto con las pilas cargadas, con decisiones e ideas claras,claras....

malos bichos siempre hay. Y claro que no tienes que justificarte.

Arwen dijo...

Hola Anna y felicidades por el post...yo también estoy pensando ya en el retorno del rey...ja,ja,ja...y es que me quedan sólo dos diitas de vacaciones...glupsss...xDD

Piensa que siempre habrá algún príncipe Aragorn esperando a encontrarte en cualquier esquina...;-P

Muakkkkssss...

Arwen

merce dijo...

Bienvenida, fuerza y claridad en tus palabras.
Me gusta!!!
Ahí estamos muchos.

Un beso anna.

Soñadora dijo...

Anna querida, me gusta sentirte recargada y renovada! Recuerda siempre que los únicos sentimientos y emociones que dependen de tí son los tuyos, el resto no depende de nosotros, por más que quisiéramos.
Besitos,

Clave C dijo...

Hola! me gustaria que conocieras mi blog y si quieres tengamos un intercambio de links.

Un saludito y felicidades por el blog =)

roxana dijo...

Anna muy interesante tu reflexión, siento que siempre estamos para aprender lecciones de vida, hasta el final, hasta en la forma de morir muchas veces.
El tema es tratar de aprender de esass lecciones y que nos sirva lo aprendido para no repetirlo o poner stpo cuando vemos o sentimos que podemos caer en lo mismo,pues ahi nos damos cuenta si aprendimos o no la leccion. un gustazo volver aca. un besote y buen domingo!

refugio espiritual dijo...

Hola!

Hermoso sitio Anna, me ha encantado! Gracias por visitarme.

Muy buen escrito, entrega muchos puntos importantes para reflexionar. Es bueno sentir tu fuerza!

Un Beso y lindo fin de semana.

yo también volveré por acá y siempre estas Bienvenida en mi rinconcito.

Namasté.

Deray dijo...

Queria darte las gracias por tu visita y felicitarte por tu entrada.Es importante en esta vida tener decisión propia.Un abrazo

tejedora dijo...

Me alegra leerte nuevamente, Anna.
Deseo que pase ese dolor que citas.
Muchos besos.

Mónica Cristina Cena dijo...

Cuánto dolor advierto en tus palabras pero a la vez cuánta fortaleza para ponerte de pie y seguir adelante. Mis felicitaciones, sos una mujer fuerte. Un saludo desde Buenos Aires.

Enrique Palacios dijo...

Los "defectos" que vemos en el otro son nuestros temores y derrotas...

Un beso y éxitos Anna

Jorge Martin dijo...

lo importante es ser uno mismo y crecer personalmente y interiormente en la realidad de uno mismo. Sin pensar en nada más...por que lo que tenga que llegar ya llegara sin más y sin escuchar a nadie....solo a uno mismo..

Meiguiña dijo...

En mi rincon he dejado algo para ti.

Biquiños.

Carlos Oliveros dijo...

que bueno, ver que la gente es capaz de remontar, que es capaz de decir "aqui estoy!"

enohorabuena y que dure ese estado!

besos

Anónimo dijo...

Anna... es una muy firme y totalmente respetable y comprensible declaración de intenciones. Creo que a estas alturas de la historia, las palabras "falta de respeto" ya no deberían existir juntas en la misma frase, y sin embargo aún está a la orden del día.

Suerte, amiga.

Un beso.